Metoda Zenni

Metoda Zenni polega na zastosowaniu uznanych przez medycynę prądów Bernarda w celu przywracania naturalnych potencjałów elektrycznych w komórkach, stymulowania układu immunologicznego i procesów naprawy narządów wewnętrznych, gruczołów wydzielania wewnętrznego i układu nerwowego oraz eliminowania bólu.

Metoda Zenni jest pomocna dla pacjentów ze schorzeniami:

tarczycy (nadczynność, niedoczynność, wole, torbiele, guzki, Hashimoto),
kręgosłupa (bóle kręgosłupa, zwyrodnienia, ubytki, torbiele),
bóle stawów kolan, łokci i dłoni,
haluksy, ostroga piętowa,
zapaleń trzustki, wątroby, śledziony, żołądka (refluksy, wrzody), jelit, pęcherza i nerek (niewydolność), przerostu prostaty,
kobiecymi: bezpłodność, mięśniaki, guzki, torbiele na narządach rodnych, narządach wewnętrznych i piersiach oraz nadżerki i endometrioza,
astmy oskrzelowej, alergii, obturacyjnej choroby płuc,
uszkodzenia mięśni i ścięgien, zanikami mięśni oraz po złamaniach,
żylakami kończyn dolnych, zakrzepicy,
oczu (zaćma, jaskra), zmęczenia oczu, suchości i łzawieniu,
depresji, nerwicy, przewlekłego stresu, problemów ze snem,
zapalenia zatok, paradontozy.

Zabiegi w naszym gabinecie są przeprowadzane na specjalnie skonstruowanym urządzeniu dr. Viktora Żenni. Terapia jest bezinwazyjna i bezbolesna, zabiegi wykonywane są na aparacie mającym certyfikat bezpieczeństwa EU dla urządzeń medycznych.

Prądy Bernarda (diadynamiczne), maja niską częstotliwość i już od dawna są stosowane w fizjoterapii. W elektroterapii prądy zmienne powstają w wyniku prostowania prądu przemiennego sinusoidalnego o częstotliwości 50Hz. Przez zmianę tych prądów w odpowiednich cyklach czasowych, ich modulowanie, uzyskuje się różne rodzaje prądów. W metodzie Zenni wykorzystujemy tylko dwa rodzaje monofazowy prąd stały (MF) oraz dwufazowy prąd stały (DF). Podczas swoich badań wynalazca Viktor Zenni odkrył, że stymulując dany narząd pomocny jest też prąd galwaniczny. Prąd galwaniczny tak samo jak prądy Bernarda wykorzystywany jest w fizjoterapii. Jest to prąd małych częstotliwości o bardzo łagodnych przebiegach sinusoidalnych.

Elektrostymulacja pozwala na bezpieczne stymulowanie danego narządu, części ciała do samo regeneracji. Pozwala na uwolnienie się od bólów kręgosłupa i stawów, uregulowanie poziomu hormonów oraz optymalizację funkcjonowania innych, leczonych narządów bez skutków ubocznych, jakie często niesie za sobą farmakoterapia lub leczenie operacyjne.

Historia Metody Zenni

Historia metody Zenni rozpoczyna się od książki Richarda Bergiana, poświęcona funkcjonowaniu mózgu. Autor innowacyjnej metody Viktor Zenni, mieszkając w Australii pracował w bibliotece i miał dostęp do wielu różnych publikacji naukowych. W 1987 roku zainteresowała go książka Richarda Bergiana. Zaczął zgłębiać temat funkcjonowania mózgu. Dowiedział się że główną rolę w sterowaniu podstawowymi funkcjami organizmu odgrywa podwzgórze, które reguluje liczne procesy metaboliczne oraz wiele funkcji autonomicznego i ośrodkowego układu nerwowego. W podwzgórzu sygnały nerwowe zamieniają się na sygnały biochemiczne, które są przekazywane do odpowiednich organów ludzkich.
Viktor Zenni doszedł więc do wniosku, że odpowiednia stymulacja elektryczna może usprawnić procesy zachodzące pomiędzy mózgiem a gruczołami dokrewnymi w ciele człowieka, wspomagając w korzystny sposób działanie poszczególnych organów. Wynalazca przed wymuszoną emigracją do Australii studiował na politechnice i podszedł do tematu elektrostymulacji narządów typowo technicznie. Wykorzystał do stymulowania organów aparat stosowany w medycynie emitujący tzw. prądy Bernarda. Po małym zmodyfikowaniu aparatu zaczął eksperymentować na sobie, podłączając się elektrodami do urządzenia. Testował wpływ różnych prądów diadynamicznych (Bernarda) na swoje schorzenia, szybko przestał go boleć kręgosłup i poczuł się o wiele lepiej. Zajął się więc swoją rodziną, również odnosząc sukcesy. Podczas swoich zabiegów odkrył że najlepsze efekty leczenia dają prądy galwaniczne połączone z prądami diadynamicznymi. Mieszkając w Australii zaczął ostrożnie pomagać innym ludziom w przypadkach różnych dolegliwości. Nie brakowało pacjentów z cięższymi dolegliwościami takimi jak np. Dziecięce Porażenie Mózgowe. Po zabiegu na pierwszym pacjencie z porażeniem mózgowym, chłopiec przespał całą noc oraz przestał wymiotować. Rezultaty zabiegów ne setkach pacjentów okazały się absolutnie zaskakujące, bo znacznie wykroczyły po za to, czego można było się spodziewać. W miarę jak przybywało chorych pacjentów, autor metody nabywał coraz większego doświadczenia. Wynaleziony przez siebie sposób terapii nazwał Metodą Zenni.
Za wynalezienie i opracowanie nowatorskiej terapii otrzymał w 1998 roku tytuł Doktora Nauk prestiżowego Colombo University. Metodę Zenni opatentował w 1990 roku w urzędzie patentowym w Australii. Po licznych sukcesach medycznych zyskał uznanie Australijskich lekarzy. Polskie środowisko medyczne podchodzi do jego terapii z dystansem, chodź niektórzy lekarze potwierdzają skuteczność metody. By to zmienić Viktor Żenni w 2018 roku napisał list otwarty do ministerstwa zdrowia by przeprowadzić badania kliniczne w Polsce.

Jak przebiega terapia Metodą Zenni?

Zabiegi metodą Zenni polegają na podłączeniu pacjenta do urządzenia medycznego za pośrednictwem elektrod. Urządzenie wytwarza prądy Bernarda, które poprzez dwie elektrody stymuluje pracę narządów. Elektrody są umocowane na różnych częściach ciała w zależności od schorzenia (czoło, głowa, kark, lędźwia, kolana itp.), terapia jest całkowicie bez bolesna. Prąd stymuluje układ nerwowy, który reguluje pracę narządów (w tym i tarczycy) i powoduje prawidłowe wydzielanie hormonów. Jeden seans trwa około 40 minut, powtarza się go raz w miesiącu. Oczywiście czas 40 minut jest czasem przybliżonym, niektóre schorzenia trzeba stymulować dłużej. Doktor Viktor Zenni po wieloletnich doświadczeniach zaleca wykonanie serii pięciu zabiegów. Jeśli nastąpi znaczna poprawa nie ma potrzeby ich powtarzać.